طنز ابله
گفت ابله به مــردِ دانشمنـــد
بسته ام راهِ خانه بر کـــودن
فکرکرد مردِ عالِم و خنـــدید
میروی خود زِ پنجره ،حتماً
احمدیزدانی
اشعار احمدیزدانی(کوتوال) را بخوانید.
Ahmad yazdany
قلعه فیروزکوه
۱۳۹۳ مهر ۱۸, جمعه
طنز ابله
طنز ابله
گفت ابله به مــردِ دانشمنـــد
بسته ام راهِ خانه بر کـــودن
فکرکرد مردِ عالِم و خنـــدید
میروی خود زِ پنجره ،حتماً
احمدیزدانی
اشعار احمدیزدانی(کوتوال) را بخوانید.
تمامِ وزن عالم روی شانه دارم و راهی ،
شَوَم از شهر خود ، شاید که از دل برکشم آهی
کنون شعر دیارم مانده در غربت و مهجور است
هرآنکس شاعری داند و باشد در سخن ، داهی
رفیقان نارفیقان بوده در دل آتشی برپاست
نبودم ارزشی یا اعتباری ، قدرِ یک کاهی
تعارف بود از رندان و از من ، مهرورزیدن
زمانی یافتم خود را که بودم در تهِ چاهی
ستون پنجم دشمن میان لشکر من بود
کجا یک ذرّه قدرت بهر تصمیمی و همراهی؟
بخودخواهی نهاده دست در دستان که آب و رو
به یغما برده و خندیده در خلوت به گهگاهی
شدم بازیچه ی یک لشکر از سرباز ورزیده
رَوَم از کشورم تبعید ،نباشم شاهِ خودخواهی
دگر کافیست شِکوِه،میشوم راهی که شاید هم
کنم در گوشه ی خود با قلم از شعر خونخواهی .
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر