دل شده چون کوچه ی بن بست و تو
رد نشدی هرگز از این کوچه مست
کن کرونا را تو بهانه ، بزن
یک دو تا گیلاس که کنی مست مست
میزنم هر روزه به یاد تو من
پرسه به دنیای تو در دوردست
تا به کجا میری و من پشت سر
در دل دریای تو پارو به دست
مطمئنم با منه افکار تو
فکر تو دست من دلخسته بست
غرق خیال تو و در انتظار
سینه ی من منتظرت بود و هست
عشق منی عشق منی عشق من
بی تو پُرم از غم و درد شکست .
.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر