بولدوزر دوران

(کوتوال خندان)
شــــده بولـــدوزرِ دوران و پیِ گنــج حضورم

و چو یک منجنق خستــه پی حســــرت زورم

چوکشیدم دو سه جاده به دل جنگل عشقــــــم

چه صفا کرده که من عالم لبخنـــد ظهــــــورم

به عجایب و غرایب چه بگـــــــویم ،نپـــذیری

فقط این را تو بدان ،قافله ســــــالار عبــــورم

بنشستــــم به فـــــراز تِــرِلی رفتــــه به بنـــدر

شــــــده ام دربدرِ خانه ی خود ،جاده ی دورم

همـــه باری بکشیــــدم ،همـــــه کاری بنمودم

به حـــــــرامی ندهم دل ،به نداری چه صبورم

سرِ پیری شــــــده شاعــــرو پیِ باجِ سبیلـــــم

نخورم باج واجازه ندهد عشـــــق و غــــرورم

زِ کشاورزی و صیّادی و معــــــدن که نگفتـــم

همه را تک به تک آموختم وبرده به گــــــورم

و کنـــون چـــارجهــــت را زِ برِ خـــانه گــزیدم

زِ جنـــوبم به شمــــــالِ وطنِ خویش چه جورم

چه به شهرو چه به ده شاد من از کشور ایران

و به تهـــران و به قــم نیز به پا هست سرورم

اگــــــر از ترس نترسم ســخن از عشق بگویم

چکنـــــــم بسته دو دست و خودِ زندانیِ زورم

شده اینهـا همه فرع و ندهم شرح من از اصل

شــــــــده دخلــــم به کسادی و بدهکارِ کرورم
احمدیزدانی 
دفتر طنز(کوتوال خندان)