مادرِ یک عالمه دل

ای مادر یک شهر ،نه ،یک عالمهِ دل

چشمان به رهِ جمعه و حل مشکل

داری تو نظر به خاکساران خودت

خاکی که به آب چشم میماند، گِل.

دنیای عجیبیست زر و زور حاکم

بایدتو بیایی که شود دین کامل

هرچند که ظاهراً ترقّی کردیم

در غیبت عاقلیم مشتی جاهل

هر جمعه من و شهر بخود میپیچیم

آیا تو بیایی و بدانی قابلّ
احمدیزدانی